Η Πολωνική γλώσσα ανήκει στην οικογένεια των Σλαβικών γλωσσών και συγκεκριμένα
στην ομάδα των Δυτικών Σλαβικών Γλωσσών. Τα παλαιότερα μνημεία της Πολωνικής
Γραμματολογίας καταγράφονται στον ΧΙV αιώνα.
Τα νεώτερα μνημεία εγράφησαν στην λατινική στη συνέχεια όταν η Πολωνία το 996 μ.Χ. εντάχτηκε στον δυτικο-ευρωπαϊκό πολιτισμό με την αποδοχή του
Χριστιανισμού. Την περίοδο αυτή η Πολωνία καθιέρωσε το λατινικό τελετουργικό με
παράλληλη χρήση της γλώσσας και των λατινικών χαρακτήρων. Εξαιτίας αυτού τα
διάφορα κείμενα και συγγράμματα που εγράφησαν στη μελλοντική Πολωνία για την
Εκκλησία, τις Επιστήμες, την Παιδεία και τον Πολιτισμό ήταν στη λατινική αλλά
περιείχαν σημαντικά στοιχεία της Πολωνικής γλώσσας όπως τοπωνύμια, κύρια
ονόματα κλπ.
Στην ιστορική της διαδρομή η πολωνική γλώσσα έχασε μερικά
χαρακτηριστικά από αυτά της παλαιοσλαβικής εποχής. Χάθηκαν στην προφορά των
φωνηέντων διαφορές του τονισμού με τη σταθεροποίησή του στην παραλήγουσα των
λέξεων. Από την άλλη μεριά μόνο στην πολωνική γλώσσα από όλες τις σλαβικές
γλώσσας διατηρήθηκαν τα ρινικά φωνήεντα. Οι πιο σημαντικές όμως εξελίξεις στην Πολωνική
γλώσσα στον τομέα της Γραμματικής έλαβαν χώρα κατά την εποχή του Μεσαίωνα και
σχηματοποιήθηκαν οριστικά στην Αναγέννηση το ΧVΙ αιώνα. Σήμερα στην Πολωνία επικρατεί πλήρης
ομοιομορφία.
Η ονομασία «Πολωνία» (Polska) προέρχεται από τους γνωστούς με το όνομα «Πολάνιε»
(Polanie=κάτοικους των πεδινών περιοχών) που αποτελούσαν
την πλέον δυναμική φυλή που εγκαταστάθηκε στο λεκανοπέδιο μεταξύ των ποταμών Όντερ και Βιστούλα στις αρχές του Μεσαίωνα.
Προτεινόμενες ιστοσελίδες:
www.poland.gov.pl |
